مبحث اینترنت اشیا یا پرداخت الکترونیکی شی محور (IOT) به طور فزاینده ای رشد کرده و انتظار می رود تا سال ۲۰۲۳ این میزان دو برابر شود. در حقیقت، تا سال ۲۰۲۳ حدود ۵۰ میلیارد دستگاه به اینترنت اشیا متصل خواهند شد. این عدد معادل این است که هر فرد در کره زمین بیش از ۶ دستگاه داشته باشد. اما مسئله ای که در این میان اهمیت دارد این است که چگونه این دستگاه های هوشمند به طور فزاینده ای زنجیره ارزش کسب و کار را در هم گسیخته اند.
در پرداخت الکترونیکی شی محور (IOP) ، فقط انسان ها در چرخه خرید قرار دارند. این بدین معنی است که دستگاه ها خودشان خرید را انجام می دهند و انسان ها فقط از خرید لذت میبرند. به عبارت دیگر ماشین ها می توانند به صورت خودکار بدون نیاز به انسان ها پرداخت را انجام دهند. در مدل فعلی، پرداخت ها به واسطه یک درگاه فیزیکی یا مجازی انجام میشود. در آینده نزدیک از طریق دستگاه هایی مانند کلید FitPay یا Dash Amazon پرداخت انجام میشود. در IOP، حتی کلید فیزیکی نیز وجود ندارد که با فشردن آن بتوان یک آیتم را از آمازون خریداری کرد. در این حالت، پرداخت الکترونیکی از طریق رفتار انسانها ( و همچنین اشیا) انجام میشود . سپس محصول مورد نظر بدونه هیچ گونه فعل و انفعال دیگری به درب منزل شما خواهد رسید. پروتکل هایی که برای کنترل پرداخت های اینترنتی مورد استفاده قرار می گیرند، در حال تکامل اند. این پروتکل ها زمانی که با ابر، داده های بزرگ، هوش مصنوعی و بیومتریک همراه می شوند، پتانسیل تبدیل شدن به بخش فوق العاده بعدی را دارند. از این رو می توان آینده ای را تصور کرد که در آن پول و پرداخت ها خودکار می شوند و دیگر بخشی از زندگی روزمره ما نیستند.
با تغییر در بازارهای پرداختی، ارائه دهندگان پرداخت از جمله Visa ،PayPal ،Alipay ، Chase و مستر کارت، متحول خواهند شد. مصرف کنندگانی که از یک حساب واحد، مثلا یک کارت اعتباری استفاده می کنند، میخواهند بدانند کدام دستگاه از طرف آنها خرید انجام داده و چه خریدی انجام شده است. بسیاری از شرکت های کارت اعتباری توکن سازی را برای فعال کردن دستگاه ها برای انجام و ردیابی خریدها معرفی خواهند کرد. ویزا در حال توسعه حلقه ای است که اطلاعات حساس حساب پرداخت را با یک توکن امن جایگزین می کند تا مشتریان بتوانند با یک ضربه ساده روی حلقه، پرداخت ها را انجام دهند. در صورتی که کابینت حمام و کابینت آشپزخانه خودشان اقدام به خرید مجدد یکسان مانند صابون میکنند، راه حلهای مدیریت دستگاه باید حل تعارض را انجام دهند. همانطور که دستگاه های مستقل در سراسر یک شبکه پراکنده شروع به فعالیت خود می کنند، زنجیره ارزش کسب کار سنتی مجبور می شود تا به ساختاری ماتریسی مانند تبدیل شود.
در اینجا بخوانید| ایدههایی برای استفاده از اینترنت اشیاء در پرداخت(IOP) |
با گسترش این مدل PSP ها و پرداختیارها یک مدل درآمدی جدید که نه بر اساس تراکنش ها، بلکه بر اساس داده های تراکنش است خواهند داشت. الگوهای استفاده از data mining برای مصرف کنندگان، پیش بینی روند مصرف کننده، و بالا و پایین های سیستمی الگوهای خرید را ترسیم خواهد کرد.
باید در نظر داشت دستگاه های اینترنت اشیا به طور بدنامی ناامن هستند. در این رابطه، Rapid7 در تجزیه و تحلیل ۹ مانیتور کودک ویدیویی مجهز به اینترنت دریافت که هر یک از آنها نقص های امنیتی مهمی دارند که به این معنی است که هکرها می توانند به طور بالقوه به فید ویدیو دسترسی داشته باشند . برای توسعه دهندگان دستگاه های پرداخت های اینترنتی بسیار حائز اهمیت است که امنیت مصرف کننده را در اولویت قرار دهند تا اعتماد مصرف کننده را به دست آورند و حفظ کنند و در عین حال بی نقص ترین تجربه را ارائه دهند.
IOP را میتوان فراتر از پرداخت الکترونیکی دانست. مثلا” یک خودروی خودران می تواند تشخیص دهد که نیاز به تعمیر دارد و خودش را به اولین تعمیرگاه برساند، هزینه خدمات را بپردازد، و سپس مستقیماً به برنامه ای مانند اوبر متصل شود تا قبل از بازگشت به خانه، پولی برای پرداخت هزینه تعمیرات در بیاورد. سناریوهای احتمالی دیگر عبارتند از شرکت های بیمه خودرو که بر فعالیت های رانندگی نظارت می کنند و تخفیف هایی برای رفتار رانندگی که به درستی رانندگی می کنند صادر می نماید یا ارائه دهندگان بیمه سلامت که به طور خودکار حق بیمه ها را بر اساس داده های پوشیدنی های نظارت بر سلامت تنظیم می کنند. موسسات خدمات مالی پرداخت های اینترنتی همچنین ممکن است از داده ها به عنوان مشاوران قابل اعتماد استفاده کنند تا به کاربران امکان خرید را بدهد و آنها استفاده از خدمات بدون تجربه فیزیکی پرداخت را تجربه خواهند کرد.
نوشتن دیدگاه